Volg mijn Ronde van Vlaanderen in 1000 beelden op Instagram: Fotogeniek Vlaanderen
Al meer dan 50 jaar liggen ze daar verstopt in een bos ten zuiden van de Ardennen. Een 200-tal oldtimers overwoekerd door de natuur. De meeste wagens behoorden toe aan Amerikaanse soldaten die in de streek gelegerd waren. De plaats is bekend bij veel fotografen. Ik was onlangs in de buurt en ben eens een kijkje gaan nemen.
Een heel stukje noordwaards van de Gaume zitten we terug in de hoge Ardennen. Tegen de Duitse grens liggen de bekende Oostkantons
Het meer van Butchenbach
met de mooiste stuwdam in België.
2/3 van het natuurgebied De Hoge Venen maakt deel uit van de Oostkantons.
Overige etappes in deze ronde van Belgie vind je hier
Meer foto’s van de Oostkantons vind je hier
In het zuiden van de Ardennen stroomt de Semois. Bekend voor de prachtige uitzichten over tal van meanders. Rotsen, grotten en en diepe kloven zal je daar niet vinden. Je ontdekt er een totaal ander landschap met bredere valleien en een iets minder ruige, maar zeker even mooie natuur als in de streek rond de Ourthe en de Lesse.
Frahan
Tombeaux de Géant (of de al eens eerder getoonde winterversie)
Chassepière, één van de mooiste dorpen in België en bekend voor z’n jaarlijks straatkunsten festival. Absolute aanrader!
Meer uitleg over het ‘Ronde van België’ project kan je hier lezen.
Meer foto’s over de Semoisstreek: hier!
We blijven nog even in de Ardennen met wat extra beelden van le Hérou. Een nogal woest stukje natuur die bijna helemaal omringd wordt door de Ourthe. Bekend voor z’n indrukwekkende rotsen die een geliefkoosd terrein vormen voor alpinisten. Onderstaande foto werd vanuit hand- en voetenstand genomen (tikkeltje hoogtevrees) Een metertje naar links en je ligt 90 meter lager in de Ourthe
Vlakbij de parking kan je de uitkijktoren beklimmen van waaruit je maar liefst zes keer de Ourthe kan zien, maar waar het ook volledig tot je doordringt waarvoor de Ardennen het meest bekend zijn: de eindeloze wouden…
Voor de meeste mensen beginnen de Ardennen achter de Samber- en Maasvallei . Op toeristisch gebied is dat ook wel zo, maar geologisch gezien kan je heel het gebied onderverdelen in verschillende streken waaronder de Fagne (vorig logje), de Famenne, de Ardennen, hoge Ardennen, de Semoisstreek en de Gaume. En zo ga ik de streken ook voorstellen.
Een uiterst interessant gebied is de kalkrijke overgangszone tussen de Famenne en Ardennen. Daarover binnenkort iets meer. Een beetje verder naar het zuidoosten langs de Ourthe nabij Nadrin kan je de woeste omgeving van le Hérou bezoeken.
De Ardennen met enkele beelden voorstellen is uiteraard onmogelijk. De diversiteit is enorm. Spectaculaire natuur, authentieke stadjes en dorpen, pittoreske gevels, oude kerkhoven…ja, zelfs de koeien zijn er fotogenieker dan elders!
Meer uitleg over het ‘Ronde van België’ project kan je hier lezen.
Sommige bomen hebben het nog niet door…
Ik heb de afgelopen dagen dan toch mijn portie sneeuw gehad, al moest ik er weliswaar voor naar de Hoge Venen. De laatste jaren was het maar povertjes gesteld met de winter. Heel anders was het een drietal jaar geleden toen er eveneens in de Oostkantons wekenlang een dik sneeuwtapijt lag en de temperatuur amper boven nul uitkwam. Zeer fotogeniek waren de duizenden ijspegels die je overal zag hangen, tot meer dan een meter lang. In afwachting van de échte lente, een klein stalagtietenreeksje
Krijg dat maar eens op je hoofd…
De meeste foto’s die ik eergisteren genomen heb ik de Hoge Venen waren in functie van een fotoproject waaraan ik reeds twee jaar werk. De resultaten daarvan worden hopelijk eind juni verwerkt in een nieuwe engelstalige website. Die foto’s kan ik nu dus niet tonen. In de plaats daarvan enkele zwart-wit beelden die ik eveneens eergisteren genomen heb . Natuurbeelden en zwart-wit…het gaat volgens mij zelden samen, maar bij sneeuwlandschappen kan het wel mooi zijn. Het weer was zeer wisselvallig en bij momenten dacht ik de volle laag te krijgen, maar toch is er geen vlokje sneeuw gevallen
Op vele plaatsen in de Hoge venen kan je de stille getuigen zien van de vele bos- en heidebranden die de streek regelmatig teisteren
Gisteren was ik van plan om naar de besneeuwde Hoge Venen te trekken, maar toen ik ’s morgens de berichten van de talrijke gestrande vrachtwagens hoorde dacht ik dat het verstandiger zou zijn op naar het meer zuidelijk lager gelegen Bouillon te gaan. Ik wil al lang de bekende Tombeau du Géant (graf van de reus) eens fotograferen in de sneeuw, maar het is me weer niet gelukt. In de voormiddag lag er effectief een laagje sneeuw, maar was het betrokken en toen in de namiddag de zon doorbrak zag je enkel nog hier en daar de restanten van het witte goedje. Het blijft natuurlijk één van de bijzonderste landschappen in België, dit uitzicht op één van de talrijke meanders van de Semois.
Misschien vandaag dan de Hoge Venen. Er ligt 20cm sneeuw
Meer foto’s van de Semoisstreek vind je hier
Vlug een extra postje om de vorige foto’s te verduidelijken:
De bizons werden gefotografeerd langs de baan Chemin du Stade in de omgeving van de Baraque Fraiture. Ze zijn de eigendom van Ranch Don Diego. Je kan niet zeggen dat ze in semi vrijheid leven, maar ze beschikken toch over een enorme ruimte met zowel open gebied als bos. De moeite waard om eens een omweg te maken als je in de buurt bent. Het zijn prachtige dieren, zeker in volle wintertijd. Je waant je even in het winterse Canada of USA
Je ziet ze meer en meer in onze Ardennen, deze Noord-Amerikaanse kolossen! 🙂
Edit: vermits blijkbaar veel googlebezoekers hier terchtkomen… meer uitleg vind je in dit logje
Inderdaad, het was aan ’t sneeuwen tijdens het fotograferen…
Blog van Fotogeniek België / Fotografie Koen De Langhe 
