Bekijk de foto eens heel goed…en doe een gok! (op facebook)

Op mijn facebook pagina geef ik enkele prijzen weg! Diegene die kan raden op welke dag van dit jaar en op welk tijdstip onderstaande foto werd genomen kan een wandelboek en/of agenda winnen. Of tenminste diegene die het dichts bij het juiste antwoord zit ;-).  Twee kansen! Niet geïnteresseerd in de prijs? Probeer dan toch een gok voor de sport. Er is een onderliggende reden waarom ik die specifieke vraag stel, vandaar. Ik zou de vraag ook hier op mijn blog kunnen stellen en een extra wandelboek weggeven, maar ik vrees dat er niet veel antwoorden op zouden komen. ’t Is allemaal op facebook te doen tegenwoordig. Een beetje jammer wel: Hier is dus te doen : http://www.facebook.com/FotogeniekVlaanderen: rechtstreekse link: Hier klikken

Koninklijk Museum voor Midden-Afrika

Eergisteren was ik in het Afrikaans museum van Tervuren. We kennen dit museum wellicht allemaal nog van een of ander schooluitstapje ;-).Vanaf de inkomhal zie je reeds deze gigant staan. Op de keper beschouwd  lijkt zo’n opgezette olifant ongelofelijk gedateerd en compleet ‘not done’. En dat is het natuurlijk ook. Maar als je er vlak bij staat en nadien de info eens doorneemt, dan laat dit ‘monument’ je zeker niet onverschillig. Je moet het in ieder geval in de toenmalige tijdsgeest kunnen situeren.

Over de olifant kan je het volgende lezen op de website van het museum

De grote opgezette olifant is waarschijnlijk een van de bekendste stukken uit het museum. Velen denken dat de olifant nog volledig intact is maar dit is niet het geval. Enkel de huid, de slagtanden en het gebit zijn authentiek. Vanbinnen bestaat het dier uit een houten structuur opgevuld met stro en plaaster.
De olifant werd net als heel wat andere dieren in het museum verzameld voor de wereldtentoonstelling van 1958. Nadat een groep jagers het dier zo’n 10 dagen lang achtervolgd had, werd de olifant gedood op Domaine de la chasse de la Bushimaie in Zuid-Kasaï. Hij viel op zijn buik en moest handmatig worden omgedraaid. Hiervoor was de hulp van maar liefst 200 dorpelingen nodig. De olifant werd er onmiddellijk geveld en het vlees werd terplekke opgegeten. De huid werd bewerkt met zout en drie weken te drogen gelegd in de schaduw op een ondergrond van klei. De gedroogde huid en de botten werden vervolgens naar Londen verscheept. Daar werd de structuur gemaakt waarop huid, slagtanden en gebit bevestigd werden. In 1957 werd de olifant naar Brussel verscheept voor de wereldtentoonstelling van 1958.  Een jaar later verhuisde hij naar het museum in Tervuren.
Door het gewicht van de slagtanden, elk zo’n 40 kilo zwaar, begon de kop van de olifant naar beneden te zakken en scheurde de huid op de rug. Daarom werd het dier in 2001 gerestaureerd

Meteen ook de verklaring voor dit beeld op facebook:  Klikken