Hallerbos 2012

Ik ben dit jaar niet in het Hallerbos geraakt. Alhoewel…ja toch, op 10 april heb ik er een paar uur in de regen rond gelopen. ’t Is eens iets anders, maar uiteindelijk wou ik nog eens terugkomen voor het echte werk. Het is er helaas niet meer van gekomen. Deels door omstandigheden, maar ook een beetje omdat mijn motivatie op 10 april een flinke knauw heeft gekregen. Het Hallerbos lag er namelijk verschrikkelijk verwaarloosd bij. Overal lagen zware takken en boomstammen op de grond. Op zich zou dat geen kwaad kunnen. Een bos moet er niet noodzakelijk netjes uitzien, integendeel! Dit was echter geen natuurlijk ogende wanorde. Vooral het tranendal zag er heel toepasselijk nogal troosteloos uit.

Ik heb die bewuste dag wel ontdekt dat er helemaal in het oosten een heel mooi sterk meanderend beekje door het bos loopt. Geen boshyacinten daar, maar toch raad ik aan om bij een volgende gelegenheid daar eens langs te gaan. Je ziet hier één van de tientallen meanders van dat beekje

Voor de gelegenheid heb ik ook eens de reeks op fotogeniek België aangepast. Een selectie van 25 foto van de laatste drie jaren vind je hier: klikken

Nationaal Park Hoge Kempen

Voor de laatste editie van het natuurmagazine Roots: (voorheen Grasduinen) heb ik een artikel geschreven over het Nationaal Park Hoge Kempen. Ik leg er in uit waarom ik zo verslingerd ben op dit uniek natuurgebied en welke wandelingen je absoluut niet mag missen. Roots is een prachtig magazine voor de natuurliefhebber. Het magazine heeft overigens dit jaar de tweede prijs gewonnen in de categorie beste drukwerk van Europa (Sappi Award). Niet onbelangrijk detail wanneer je naast de tekst ook de foto’s levert voor het artikel 😉 Meer info: www.rootsmagazine.nl

Meer foto’s (50) vind je  in een vernieuwde reeks over het Nationaal Park op de beeldbank van fotogeniek België: Hier klikken

De reeks werd onderverdeeld in de Mechelse Heide, de Kikbeekbron en de Zijpbeekvallei.

Duiven onder de brug van … (1)

Vandaag start ik een reeks over doordeweekse stadsduiven in een speciaal decor. De beelden werden genomen vlak na een interieurreportage in de buurt van de bewuste locatie. De exacte plaats verklap ik (nog) niet, maar je mag het wel raden. Ik was dus gewoon na de opdracht nog een beetje aan het fotograferen voor mezelf voor ik huiswaarts reed (anders zat ik toch maar weer in die dekselse file) Thuis werd ik aangenaam verrast door het resultaat, maar dat is natuurlijk een subjectief beoordeling. Ik kan me namelijk goed voostellen dat sommigen de beelden vrij banaal gaan vinden. Ik vond het decor waarin ik deze duiven kon portretteren echter intrigerend. Ik wist eerst niet waarom en toen zag ik het… het is de  kleurencombinatie die het voor mij doet. Precies alsof de duiven zich aangepast hebben aan het decor. De veren hebben een metaalkleur, de ogen hebben een roestkleur.  Mooi diffuus licht zorgt voor een meerwaarde. Ik start met drie foto’s om nadien (misschien ga ik er nog eens langs) uiteindelijk tot een reeks van 12 beelden te komen.

Ieper-lakenhallen

Edit 30/11/2017: meer info over de allernieuwste uitgave: ‘Fotogeniek Vlaanderen, 125 toplocaties voor de natuur-en landschapsfotograaf’: Hier klikken

Een beeld van Ieper die ik vorig week genomen heb. Ik was er tot nu toe nog niet in gelukt op een geslaagde foto te nemen van de lakenhallen en het belfort. Het is een gigantisch gebouw. Vind dan maar eens een geschikt standpunt! Bovendien vraagt een dergelijke opname om een interessante lucht. En dat was gelukkig het geval op 16 mei. Ter info:  In de lakenhallen vind je het Flanders Fields Museum. Een absolute aanrader. De voorbij zeven maanden werd het museum volledig vernieuwd en vanaf 11 juni gaat het terug open. Naar het schijnt wordt het echt de moeite!

Bezoek ook eens de facebookpagina met talrijke tips voor fotogenieke uitstapjes: http://www.facebook.com/FotogeniekVlaanderen

Met of zonder rechtstreeks zonlicht?

Ik heb jullie mening nodig!

Bij de vorige foto van de parende strontvliegen op een koeienvlaai scheen de zon. Op facebook kreeg ik enkele opbouwende kritische opmerkingen in verband met de scherpte(indruk) en reflecties en dus vond ik het wel eens interessant om vandaag een andere versie te plaatsen. Eentje zonder rechtstreeks zonlicht.

Ik zou eigenlijk wel graag eens een reeks willen maken over het wel en wee op een koeienvlaai, maar geraak er niet uit of ik dat nu met of zonder rechtstreeks zonlicht zou doen. Rechtstreeks zonlicht geeft al dan niet storende reflecties op de haartjes en ogen, maar zorgt voor een pittig contrast. Zonder rechtsreeks zonlicht wordt de foto zachter en komt het beeld op technisch gebied misschien beter over. Sowieso zijn dergelijke macrofoto’s zeer moeilijk verkleind weer te geven op 700 pixels omdat fijne details zoals de haartjes van de vlieg nog amper 1 pixel breed zijn en bijgevolg bij schuine weergave trapsgewijs worden afgebeeld. Een verkleinde macrofoto van bijvoorbeeld een gladde kikker oogt daardoor veel scherper.

Dus mijn vraag nu: Welke foto vinden jullie het meest geslaagd. Dit beeld of vorig beeld? Niet qua compositie of standpunt, maar wel op technisch gebied en ook puur gevoelsmatig. Dus rekening houdend met belichting, kleur, scherpte, enz…

Strontvliegen

Als je graag koeien fotografeert, dan val je vroeg of laat op strontvliegen 😉

Vliegen zijn niet echt geliefd. De natuurliefhebber in ons zal zeker gefascineerd zijn door de bijzondere bouw van het beestje, maar eenmaal aan tafel verwensen we elk exemplaar naar de hel.  En dat geldt zeker voor strontvliegen. Maar als je ze wat van dichterbij bekijkt, dan moet je toch toegeven dat ze wel fotogeniek zijn. Het lijken wel gouden vliegjes. Je moet trouwens eens vanuit buikligging (zorg voor reservekledij…) een koeienvlaai nader bekijken. Er gebeurt daar van alles! Allerlei soorten kevertjes lopen van het ene holletje naar het andere. Wormen komen hier en daar aan de oppervlakte en naast strontvliegen vertoeven er ook vele andere soorten vliegen. Maar de strontvlieg is ongetwijfeld de mooiste!

??? kilo

Als ik ergens in een interessant landschap koetjes zie, dan kruip ik dikwijls onder de prikkeldraad door. Dikwijls wel te verstaan… dus heus niet altijd 😉

Eekhoorntjes

Het is echt wel het seizoen van de eekhoorntjes! Tenminste wat betreft waarnemingskansen. Ze zijn super actief en vermits het loof in de bomen en struiken nog niet volgroeid is kan je ze vrij gemakkelijk zien en…fotograferen. Ok, ze zijn schuw, maar gelukkig ook nieuwsgierig. Is er een diertje in ons land met een grotere aaibaaiheidsfactor? Ik dacht van niet! Het aanschouwen van een eekhoorntje laat niemand onberoerd en hoe banaal een foto van een eekhoorn ook is, toch kan ik nagenieten van een beeld zoals dit hier.  Het gedragspatroon van dit diertje perfect gevat 😉 Een beeld zoals er duizend en één zijn, maar het diertje keek wel naar mij. En ik genoot ervan. Meer moet dat soms niet zijn.

Kattenstoet Ieper 2009 – 2012

Tip voor nu zondag 13 mei: De Kattenstoet van Ieper www.kattenstoet.be  Dit evenement gaat om de drie jaar door. Ik was er tijdens de vorige editie. Weliswaar niet in opdracht, maar gewoon met het gezinnetje. Veel foto’s heb ik toen dus niet genomen en we stonden net buiten de ringgracht nabij de Menenpoort. Leuk  voor de fotografie zijn niet alleen de deelnemers aan het spektakel maar ook het publiek. Opvallend zijn ook de talrijke Japanse toeristen (+/- 5000) die naar België komen om dit mee te maken.

NOG MEER SFEERFOTO’S VAN DE KATTENSTOET : hier

6 nieuwe wandelboeken van uitgeverij Lannoo

Eindelijk in de boekenrekken! Het nieuw groot wandelboek Vlaanderen: 75 heerlijke familiewandelingen in Vlaanderen. De tochten variëren tussen de 7 en de 15 km en zijn haalbaar voor het hele gezin. Per hoofdstuk is er een handige uitklappagina met alle noodzakelijke informatie voor onderweg: een gedetailleerde routekaart met uitgebreide legende en het hoogteprofiel van de wandeling. Ook veel praktische informatie (afstand, moeilijkheidsgraad van de tocht, startplaats, parkeermogelijkheden, aard van de weg, kanalen voor meer info) Naast de minutieuze routebeschrijving krijg je interessante achtergrondinformatie over de plaatsen waar je voorbijkomt en suggesties voor een natje en een droogje onderweg.  Auteur: Michaël Cassaert / Fotografie: Koen De Langhe  Te koop via mijn website: Hier klikken  of in de boekhandel (Standaard, Fnac, enz)

Let wel, dit is géén fotoboek. Elke wandeling  wordt wel geïllustreerd met een foto die het thema van de wandeling belicht. Dat geldt ook voor de  5 nieuwe provinciale wandelboeken met 20 lusvormige wandelingen doorheen elke provincie. Gloednieuwe wandelgidsen om Vlaanderen al wandelend te (her)ontdekken. Te koop via mijn website: Hier klikken  of in de boekhandel (Standaard, Fnac, enz)

het wisselvallig weertje blijft aanhouden

.